Iran: Dialog amplaz Konfrontatioun!

D’Ereegnisser vun de leschten Deeg beleeën, wéi militäresch Eskalatiounsspiralen funktionnéieren a wéi no d’Welt un engem Krich tëscht den USA an dem Iran steet: Fir d’éischt ass een US-Amerikaner am Irak vu Rakéite vun enger schiitescher Miliz ëmbruecht ginn. Déi doropshi folgend US-Loftschléi hunn 25 Kämpfer vun der Miliz d’Liewe kascht.

Als Reaktioun heirop hunn dausenden Unhänger vun dëser Miliz d’US-Botschaf zu Bagdad ëmzéngelt. Doropshi verleeën d’USA 3.500 zousätzlech Truppen an d’Regioun, wärend den Donald Trump zu Bagdad per Dron den Kapphär vun der schiitescher Miliz, sou wéi de Generol, den zweetmächtegste Mann vum Iran dout mécht. Den amerikanesche President huet mat dëse vun him ugeuerdenten Uschlag wahrscheinlech eng Staang Dynamit an ee Polverfaass gehäit.

Opgrond vun den zur Zäit virleienden Informatiounen dierft et vëlkerrechtlech kloer sinn, datt d’Ëmbrénge vum iranesche Generol nom Standard vum ius ad bellum (Recht zum Krich), vëlkerrechtswiddreg gewiescht ass, dëst onofhängeg vum Wierke vum Generol vun der iranescher Quds-Elite-Eenheet. Vëlkerrechtswiddreg an inakzeptabel waren och seng konfus Aussoen, datt d’USA bereet wieren eng Attack géint déi iranesch Kulturstätte ze féieren.

D’Fro ass méi, wéi berechtegt a wéi fern d’Entscheedung vum Trump iwwerhaapt vu vëlkerrechtlechen Erwägungen beaflosst ginn. Déi ofgestuuft militäresch Vergeltungsreaktioun vum iranesche Regimm mat Rakéitenugrëff op zwou US-Militärbasen am Irak loossen net op sech waarden.

No der Erklärung vum US-President op dës Vergeltungsreaktioun wäert et wuel säitens der USA direkt keng weider Eskalatioun ginn. Fest steet awer, datt keen eenzege politesche Problem an der Kriseregioun geléist ass. De Sprengstoff besteet weiderhin. D’Stang Dynamik am Polverfaass huet sech net verflüchtegt.

Mir sinn der Usiicht, dass:

• Déi Vereenten Natiounen a besonnesch de Sécherheetsrot hirer Roll zur Sécherung vum Fridde gerecht gi mussen. Multilateralismus bleift ee wichtege Bestanddeel vun alle politeschen an diplomatesche Bezéiungen. Deseskalatioun an Dialog statt Konfrontatioun misst als Devise gëllen;
• D’NATO de Courage opbrénge muss, fir den USA an dëser Eskalatiounsspiral déi militäresch Gefolgschaft ze verweigeren;
• D’Europäesch Unioun endlech aus hirer aussepolitescher Lethargie erwäche muss a sech senger Roll als Friddensnobelpräisdréier bewosst sollt ginn. Amplaz d’Militariséierung vun der EU virunzedreiwe wier eng Politik vun der Diplomatie, eng Politik vum Bréckebauen de richtege Wee. Den Dialog mam Iran, nei Weeër zum Erhalt vun de wichtegen Atomofkommesen beschreiden, wiere Garant den Iran atomwaffefräi ze halen. AN Uleenung un den Helsinki-Prozess muss säitens der EU eng Sécherheetskonferenz fir d’Kriseregioun konsequent virugedriwwe ginn;
• Lëtzebuerg an enger friddenspolitescher Flicht steet, sech fir dës Iwwerleeung an Ziler anzesetzen.

Matgedeelt vun der Friddens- a Solidaritéitsplattform Lëtzebuerg – aus dem Däitschen iwwersat vum Shari Pleimelding/moien.lu